Nie ma tutaj nikogo, 
Do kogo mogłabym się zwrócić.

Żadnej bliskiej duszy, 
Kogoś kto by zrozumiał.
Ktoś kto kopnął by mnie w dupę i kazał biec. 
Jest on, za daleko. 
Czyżby na marne się staramy?
Dzieli nas ponad dwa tysiące kilometrów.
Jest też ktoś, 
O nim to może kiedy indziej.
Pytacie o nich? 
Chcę zapomnieć, chociaż na chwilkę.
Dobranoc.