Niech żyje bal!
Z każdym dniem, spotykam się z faktem,
Że piosenki niosą potęrzną moc!
Płaczemy, wspominamy, śmiejemy się przy nich.
Wczoraj, tak wczoraj.
Fakt że mnie opuściła wrócił jak bumerang!
Wiem że to prawie półtora roku.
Wiem że to dawno.
Wiem że powinnam się z tym pogodzić
Usłyszałam tą piosenkę
Przy niej ryczałam,
Przy niej pytałam dlaczego,
Przy niej krzyczałam jak mogła mnie tak zostawić!
Obiecałam sobię, nigdy wiecej nie będzie grać w moich uszach.
Wyobraź sobie że,
Usłyszałam ją znowu po tym czasie.
Całkiem nie spodziewanie.
Pierwsza nuta. Tak bardzo charakterystyczna.
W tamtym momencie, w ułamku sekundy,
W kilku kolejnych też wyglądałam jak wrak człowieka.
Wspomnienia, uczucia, odczucia - przeleciały przed oczami.
Śpiewała ją wspaniała kobieta, w sobotni wieczór.
Dziekuję D. mimo wszystko!
Jestem osobą która się chowa.
Zasłaniam się, uśmiechem który ponoć mam piękny.
Zasłaniam się swoją gadką która ponoć jest dobra.
Zasłaniam się aby nikt nic nie poznał po mnie.
Zasłaniam się przed wszystkimi,
Przed kilkoma osobami się otwieram tak naprawdę.
Wydaje ci się że jesteś tą wyjątkową osobą?
Nie. Ty mnie nie znasz.
Wiesz o mnie tyle ile napisze.
Nic wiecej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuje że tu jesteś. Mam nadzieje że wrócisz.